Sosyal Güvenlik Kararları - Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/2432 Esas 2019/4623 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2432
Karar No: 2019/4623
Karar Tarihi: 22.05.2019

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/2432 Esas 2019/4623 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Dava, bir inşaat malzemeleri şirketi ile onun avukatı arasında yapılan bir anlaşmazlığın çözümlenmesi için açılmıştır. İş Mahkemesi'nin verdiği karar istinaf edilmiş, ancak davalı vekili temyiz dilekçesi verirken nisbi harç ödemediği için dava mahkeme tarafından reddedilmiştir. Temyiz dilekçesinde harç ve giderlerin eksiksiz ödenmediği belgelenmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı'na göre temyiz dilekçesi verilirken harç ve giderler eksiksiz ödenmelidir. Eksik ödeme durumunda karar veren hakim, yedi günlük kesin süre vererek tamamlanmasını veya ödenmesini istemelidir. Ancak, temyiz harcının mahkeme kalemi tarafından hesaplanıp istenmesine rağmen ödenmediği belgelenirse temyiz isteği reddedilmelidir. Bu nedenle, davalı vekilinin eksik harç ödemesi nedeniyle temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddesi, temyiz sürecinde harç ve giderlerin eksiksiz ödenmesi gerektiğini vurgulamaktadır.

10. Hukuk Dairesi 2017/2432 E. , 2019/4623 K.

"İçtihat Metni"

... adına Av. ... ile ... Eml.İnş.Malz. Spor Tes.Tic.San.Ltd.Şti.adına Av. ... arasındaki dava hakkında ... 2. İş Mahkemesi"nden verilen 22.12.2016 günlü ve 2014/584 E. -2016/575 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi"nin 14.03.2017 gün ve 2017/572 E. - 2017/483 K. sayılı hükmü ile istinaf isteminin esastan reddine dair verilmiş olan kararın temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
Dosya kapsamı incelendiğinde, davalı vekilinin, temyiz yoluna başvururken nisbi harç yatırmadığı anlaşılmıştır.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 368. maddesi) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren Hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden davalı şirket vekili tarafından temyiz dilekçesinin (temyize cevap dilekçesi temyiz mahiyetinde olduğundan) verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderler ödenmemiş bulunduğundan, Hukuk Muhakemeleri Kanununun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten, şayet temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse ilgili davalı vekiline tebliği ile temyiz süresi geçtikten, temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde doğrudan gönderilmesi için, dosyanın mahalline (ilgili Bölge Adliye Mahkemesine) GERİ ÇEVRİLMESİNE, temyiz itirazlarının bu noksanlıklar giderilip dosya geldikten sonra incelenmesine, 22.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.