1. Hukuk Dairesi 2015/17793 E. , 2018/13478 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL
Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, mirasbırakan babaları ... ’nın bedellerini ödeyerek satın aldığı 16 parsel sayılı taşınmazı davalı oğlu ..., 4 parsel sayılı taşınmazı ise davalı oğlu ... adına tescil ettirdiğini, işlemlerin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, davalılar adına olan tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında adlarına tesciline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar; dava konusu taşınmazları 3. kişilerden satın aldıklarını, mirasbırakanın katkısının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddianın ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, Tetkik Hakimi ...’un raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle dava konusu 16 ve 4 parsel sayılı taşınmazların mirasbırakan tarafından devredilmediği, 01.04.1974 tarihli ve 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının, konusu ve sonuç bölümü itibariyle mirasbırakanın üzerindeki tapulu taşınmazlar yönünden yaptığı temliki işlemler için bağlayıcı olduğu, somut olaydaki gibi bedeli ödenerek "gizli bağış" şeklinde gerçekleştirilen işlemler hakkında anılan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının doğrudan bağlayıcı olma niteliği bulunmadığı, ancak koşullarının varlığı halinde 4721 sayılı TMK. "nun 560 ila 571. maddelerinde öngörülen tenkis davasına konu edilebileceği açık olup davada tenkis istenmediği gözetilerek davanın karar verilmesi bu gerekçe ve sonucu itibariyle doğru olduğuna göre; davacıların yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 8.20.TL. bakiye onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 15.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.