İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14617 Esas 2019/22396 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14617
Karar No: 2019/22396
Karar Tarihi: 05.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14617 Esas 2019/22396 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın daha önceki bir tehdit suçundan cezalandırılması nedeniyle tekerrüre esas alındığının farkında değillerdi. Daha sonradan 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi uyarınca uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldı. Bu nedenle, sanığın adli sicil kaydında başka bir ilamının bulunmadığı ve uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığının araştırılması gerekiyordu. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekiyordu. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuldu ve duruşma yeniden yapılacak. Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılacak ve TCK'nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak TCK'nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunup hükmolunmayacağı ile TCK'nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilecektir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-1 maddesi (tehdit suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu

3. Ceza Dairesi 2019/14617 E. , 2019/22396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bayramiç Asliye Ceza Mahkemesinin 22.09.2014 tarih ve 2014/170 Esas – 2014/198 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1 maddesi gereğince tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı ve sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.