Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5214 Esas 2019/3391 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5214
Karar No: 2019/3391
Karar Tarihi: 28.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5214 Esas 2019/3391 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymayarak mahkûm edildi. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak direkt olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olduğunu ve vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığını belirtmiştir. Mahkeme kararında, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK\"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığı ve bu nedenle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin ilk olarak uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, mahkeme kararında 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olarak işlem yapıldığı ifade edilerek temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün onandığı belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2014/5214 E. , 2019/3391 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.