İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16828 Esas 2019/22558 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16828
Karar No: 2019/22558
Karar Tarihi: 09.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16828 Esas 2019/22558 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık kasten yaralama suçunu işlemekle suçlanmaktadır ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanık hakkında aynı suçtan iki kez cezalandırılması talep edilmesine rağmen sadece bir kez cezalandırılmasına karar verilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun ve Ceza Dairelerinin kararlarına göre, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirsizliği durumunda, bu belirsizlik şüpheli kaldığı için sanık lehine değerlendirilmelidir. Bu sebeple haksız tahrik hükümleri asgari oranda uygulanmalıdır. Ancak, bu noktanın gözetilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, davanın konusu olan suç 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi altında düzenlenirken, haksız tahrik hükümleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesinde yer almaktadır. Ayrıca, kararın değiştirilmesinde etkili olan kanunlar 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2019/16828 E. , 2019/22558 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında düzenlenen iddianame ile, sanığın mağdur ..."e karşı farklı tarihte iki ayrı kasten yaralama suçunu işlediği iddia edilerek 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince iki kez cezalandırılması talep edilmiş olmasına rağmen, sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince bir kez cezalandırılmasına karar verilmiş ise de zamanaşımı süresince bu konuda bir hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
İlk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.