Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14587 Esas 2019/3518 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14587
Karar No: 2019/3518
Karar Tarihi: 29.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14587 Esas 2019/3518 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığa uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan davada, adli sicil kayıtları ve yapılan araştırmada sanığın daha önce benzer suçlardan ceza almamış olduğu anlaşılmıştır. Ancak, hükmün açıklanması şartıyla sanık yine de mahkum edilmiştir. Buna sebep olarak, suç tarihinden önce uygulanmamış bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri bulunmaması gösterilmiştir. İlgili kanuna göre, öncelikle bu tedbirlerin uygulanması gerekmektedir ve ihlal durumunda hüküm kurulması daha doğrudur. Kararda, yargılama sürecinin kanuna uygun olarak gerçekleştiği, delillerin toplandığı ve hükümün vicdani kanı ile uyumlu olduğu belirtilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek kararın onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2014/14587 E. , 2019/3518 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Hükmün açıklanması şartlarının oluştuğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 29/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.