
Esas No: 2016/7414
Karar No: 2020/6444
Karar Tarihi: 11.06.2020
Silahla tehdit - silahla yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/7414 Esas 2020/6444 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, silahla yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ..."ün yokluğunda verilen gerekçeli kararın, sanığın bilinen son adresi yerine doğrudan MERNİS adresine tebliğ edilmesi sebebiyle tebliğ işlemi usulsüz olduğundan sanık ..."ün temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanık hakkında silahla tehdit suçundan hüküm kurulurken temel cezanın doğrudan TCK"nın 106/2-a uyarınca alt sınırı 2 yıldan az olmamak üzere belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin sanık hakkında öncelikle TCK"nın 106/1-1. maddesinden hüküm kurulup devamında eylemin silahla işlendiği gerekçesiyle TCK"nın 106/2-a gereği 1 yıla çıkarılması ve TCK"nın 43 ve 62. maddelerinin uygulanması ile sonuç ceza "2 yıl 1 ay" yerine "1 yıl 15 gün" olarak eksik tayin edilmiş ise de, bu husus aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanığa yükletilen kasten yaralama ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde 3 ay olarak belirlenen temel cezada TCK"nın 125/4. maddesi uyarınca 1/6 artırım uygulanırken hesap hatası yapılarak cezanın "3 ay 15 gün" yerine "3 ay 22 gün" olarak hesaplanması ve devamında TCK"nın 43 ve 62. maddelerinin uygulanması sonucu sonuç cezanın ""3 ay 19 gün"" yerine ""3 ay 26 gün"" hapis olarak fazla tayin edilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ün temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hüküm fıkrasında TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanmasıyla bulunan ""3 ay 22 gün"" hapis cezasının ""3 ay 15 gün"", TCK"nın 43. maddesinin uygulamasıyla bulunan ""4 ay 20 gün"" hapis cezasının ""4 ay 11 gün"", TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasıyla bulunan "3 ay 26 gün" hapis cezasının "3 ay 19 gün" hapis cezası olarak DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümlerin bu bağlamda ONANMASINA, 11.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.