İstanbul Ceza Kararları - Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15329 Esas 2019/22723 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15329
Karar No: 2019/22723
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15329 Esas 2019/22723 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir Kasten Yaralama davasında verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendiğinde ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin belirlenemediği ve bu durumda sanık lehine hareket edilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, sanığın haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda tartışmasız bir şekilde bırakılması gerektiği belirtilerek, mahkumiyet kararı bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi ile haksız tahrik hükümleri incelenerek, sanık lehine kamuoyuna da açıklama yapılmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/15329 E. , 2019/22723 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın aksi ispatlanamayan savunmalarında olay günü mağdurun müşterek çocuklarını ilk evliliğinden olma çocuğuna göstermek istemediğini ve kendisine hakaret ettiğini belirtmesi karşısında somut olayda dosya kapsamına göre ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin belirlenemediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.