Mahkemesi : İskenderun 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 14/03/2013
Numarası : 2012/210-2013/338

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacı vekili, davacının 18/09/2003-03/03/2011 tarihleri arasında çalıştığını, saha işçisi olarak çalıştığını, büro işçisi olmadığını, Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanan hizmet özendirme primi, bayram ikramiyesi ile hafta tatili ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davacının büro işçisi olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 46 ncı maddesinde, işçinin tatil gününden önce aynı Yasanın 63 üncü maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmidört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46 ncı maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır.
Hafta tatili izni kesintisiz en az yirmidört saattir. Bunun altında bir süre haftalık izin verilmesi durumunda, usulüne uygun şekilde hafta tatili izni kullandığından söz edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Buna göre hafta tatilinin yirmidört saatten az olarak kullandırılması halinde hafta tatili hiç kullandırılmamış sayılır.
2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 3 üncü maddesine göre, hafta tatili Pazar günüdür. Bu genel kural mutlak nitelikte olmayıp, hafta tatili izninin Pazar günü dışında da kullandırılması mümkündür.
Taraflar arasında düzenlenen toplu iş sözleşmelerinde 64.maddede de özel düzenlemeler getirilmiştir.
Hafta tatili gününde çalıştığını iddia eden işçi, norm kuramı uyarınca bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan hafta tatili ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde, işçi hafta tatilinde çalışma yaptığını her türlü delille ispat edebilir.
Somut olayda davacı tanıklarından M.. M..’ın halen derdest davası bulunduğundan menfaat birliği ile hareket ettiğinden husumeti bulunmakla beyanlarına itibar edilemez. Davacının diğer tanığı A.. T.. davacının bazen hafta tatillerinde çalıştığını ancak sayısını bilemediğini beyan etmiştir. Tanık beyanından davacının ayda kaç tatilinde çalıştığı açıkça anlaşılamadığı gibi bilgisi yeterli de değildir. Davacının diğer tanığı Vedat ise davacının tahminine göre hafta tatili yapmadığını beyan ettiğinden bilgisi görgüye değil tahmine dayalı olduğundan bu tanığın beyanı da çalışma konusunda yeterli değildir.
Davacı tanıklarıyla hafta tatili çalışmasını ispatlayamadığı halde bilirkişi ayda 3 hafta tatilinde çalıştığının kabulüyle hesaplama yapmış Mahkemece de itibar edilmiştir. Davalı işveren İskenderun Belediyesi’dir. Belediye işyerlerinde çalışmaların kayıtlara dayalı olması esastır. Bilirkişi davalının bazı aylarda hafta tatili çalışması yaptığını şahsi dosyasından tespit ederek bu ayları hesaplama dışı bırakmıştır. Ancak bütün aylara ilişkin dökümler ise yoktur. Davacının şahsi dosyasından fesih tarihlerinde devamsızlık tutanakları düzenlenirken iki hafta tatiline denk gelen günlerde tutanak tutulmadığı ve ayrıca yıllık izin formlarında 1 ya da 2 günlük izinlerin cumartesi günü açısından alındığı ve uzun sürelilerin ise pazartesi gününden başladığı görülmüştür. Açıklanan kayıtlarda hafta tatillerinde her zaman çalışma olmadığını ortaya koymaktadır.
Gerek davalı işyerinin resmi kurum olup çalışmaların tanık değil kayıtlarla ispatının gerekmesi gerekse tanık beyanlarının çalışmayı ispata yeterli olmaması karşısında talebin reddine karar verilmesi gerekir. Ancak dosyada bulunmayan tahakkuk yapılan aylar dışında kalan puantaj kayıtları getirilerek hafta tatili çalışması olduğu taktirde sadece bu ayların hesaplanması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 22.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.