MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı

..... ile .... ve müşterekleri aralarındaki katılma alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair.... Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 18.11.2014 gün ve 313/313 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:


K A R A R

Davacı vekili, mal rejiminin tasfiyesi ile evlilik birliği içerisinde edinilen dava dilekçesinde belirtmiş olduğu iki adet taşınmaza ilişkin olarak alacağın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı koca vekili, davacının katkısının bulunmadığını, diğer davalılar ise taşınmazların satış işleminin gerçek olduğunu ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davalı koca...... yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davalılar yönünden ise reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, süresi içerisinde davacı vekili ve davalı ..... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 19.06.1996 tarihinde evlenmiş, 20.07.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 13.07.2010 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM.nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202.m).
Dava konusu edilen 1322 parsel numaralı taşınmaz 29.12.2003 tarihinde davalının babası ......dan satış yolu ile davalı adına tescil olmuş, 15.06.2009 tarihinde yine satış yolu ile diğer davalı ...... adına tapuya tescil olmuştur. 1816 parsel numaralı taşınmaz ise 11.05.2006 tarihinde üçüncü kişiden satış yolu ile davalı adına tescil olmuş, 18.05.2009 tarihinde satış yolu ile diğer davalı ..... adına tapuyu tescil olmuştur. Dava; konusu itibariyle edinilmiş mallara katılma rejiminin tasfiyesi ile katılma alacağının tahsiline ilişkindir.
1- Dosya kapsamına dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, mahkemece deliller değerlendirilerek karar verildiğine ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin aşağıda belirtilen husus dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Tüm dosya kapsamı ve toplanan delillere göre; 1322 parsel numaralı taşınmaz davalı eşin babasına ait iken tapuda satış yolu ile davalı adına tescil olmuştur. Her ne kadar Mahkemece, bu taşınmaz yönünden de davacı lehine katılma alacağı hesaplanmış ise de eldeki mevcut dosya kapsamı ve delillere, hayatın olağan akışına göre, davalı eşin babasının mahkemeye sunmuş olduğu 25.05.2011 havale tarihli dilekçeye göre her ne kadar tapuda işlem satış olarak taraflarca gösterilmiş ise de; yapılan intikalin bağış olduğunun kabulü gerekmektedir. Yargıtay ve Dairemizin yerleşik uygulamalarıda bu yöndedir. ( Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19.02.1997 tarih ve 1996/710 E - 1997/72 K numaralı kararı). Kaldı ki davacı taraf söz konusu intikalin satış bedelinin davalının babasına ödendiğini iddia edip kanıtlayamamıştır. Buna göre hüküm altına alınan 1322 parsel yönünden alacak isteğinin kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları kısmen yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; davacının tüm ve davalının sair temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 896,57 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya ayrı ayrı iadesine, 29.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.