Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2140 Esas 2019/3639 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2140
Karar No: 2019/3639
Karar Tarihi: 10.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2140 Esas 2019/3639 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçu işlemesinden dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uyguladıktan sonra ihlal etmesi nedeniyle mahkûm olduğunu belirledi. Sanığın adli kayıtları ve UYAP üzerinden araştırma yapıldığında, aynı suçtan daha önce açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülükleri ihlal eden sanık hakkında suç tarihi ibaresi ile yargılamaya devam edildi ve hüküm kuruldu. Yargılama sürecinde işlemler kanuna uygun yapılmış, iddia ve savunmalar tüm delillerle birlikte tartışılmış ve dosyada belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılmıştır. Hükmün ONANMASINA karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 5560 sayılı Yasa ile değişik TCK'nın 191/5 maddesi
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kan

10. Ceza Dairesi 2017/2140 E. , 2019/3639 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında suç tarihi ibaresi ile 5560 sayılı Yasa ile değişik TCK"nın 191/5 maddesi gereğince yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.