İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16843 Esas 2019/22973 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16843
Karar No: 2019/22973
Karar Tarihi: 16.12.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16843 Esas 2019/22973 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi, sanık hakkında kasten yaralama suçundan 3.000 TL adli para cezası vermiştir. Ancak, Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma istemiyle dosyayı Yargıtay'a göndermiştir. Yargıtay Ceza Dairesi, olayda silah kullanılmadığı ve sanığın yengesinin kanunda belirtilen kişilerden olmadığına dikkat çekerek, kararda hata olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, taraflara uzlaşma fırsatı verilmeden karar verilmesinin hatalı olduğu vurgulanmıştır. Sonuç olarak, Yargıtay Ceza Dairesi, kararı kanun yararına bozmuştur ve dosyanın ilgili mahkemeye gönderilmesini kararlaştırmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a-e, 62 ve 52/1-2-3. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 309. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/16843 E. , 2019/22973 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanık ... "ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a-e, 62 ve 52/1-2-3. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesinin 26.03.2013 tarihli ve 2012/508 Esas, 2013/504 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 10.10.2019 tarihli ve 2019/8466 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.10.2019 tarihli ve 2019/99369 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) Sanığın katılanı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralamasına ilişkin somut olayda, anılan kararın tehdit suçu yönünden temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.02.2019 tarihli ve 2014/46410 Esas, 2019/2990 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, olayda silah kullanılmadığı ve sanığın yengesinin 5237 sayılı Kanun"un 86/3-a maddesinde sayılan kişilerden olmadığı gözetilmeden, aynı Kanun"un 86/3-a-e maddeleri uyarınca artırım yapılmasında;
2) Kasten yaralama suçunun 5237 sayılı Kanun"un 86/2. maddesi kapsamında kalacak şekilde işlendiği ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesi uyarınca uzlaştırmaya tabi suçlardan olduğu halde, taraflara soruşturma ve kovuşturma aşamasında uzlaşmak isteyip istemedikleri sorulmayıp usulünce uzlaştırma işlemleri yapılmadan karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık hakkındaki kasten basit yaralamadan İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesinin 26.03.2013 tarihli ve 2012/508 Esas, 2013/504 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.