Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2134 Esas 2019/3688 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2134
Karar No: 2019/3688
Karar Tarihi: 10.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2134 Esas 2019/3688 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle mahkumiyetine hükmetmiştir. Dosya incelendiğinde, 6045 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddenin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. K.K.K.7. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararına yönelik yapılan tedavi ve denetimli serbestlik kararı hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek, itiraza verilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine hükmedilmiştir. Kanunun 96 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olan verilen kararlar ile kesinleşmiş kararlarla ilgili taleplerin aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil itiraza tabi olduğu vurgulanmıştır.

10. Ceza Dairesi 2017/2134 E. , 2019/3688 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kesinleşmiş kararla ilgili 28/06/2014 tarihli resmi gazetede yayımlanarak yüyürlüğe giren 6045 sayılı Kanunun 85 maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen gecici 7/2. madde uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Kara Kuvvetleri Komutanlığı 7. Kolordu Komutanlığı Diyarbakır Askeri Mahkemesinin 01/04/2010 tarih ve 2010/785 E., 2010/510 K. sayılı sanık hakkındaki mahkûmiyet kararının temyiz edilmemesi üzerine kesinleştiği ve kesinleşmiş karar hakkında infaz işlemlerine devam edilmesi gerektiği nazara alınmadan, bu cezanın infazı sırasında K.K.K.7. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin dosyayı yeniden ele alarak verdiği yasa değişikliğinden kaynaklanan tevdi kararı niteliğindeki görevsizlik kararına istinaden yapılan yargılama sonrasında Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesinin verdiği 21/06/2012 tarih ve 2012/242 E., 2014/103 K. sayılı Tedavi ve Denetimli Serbestlik kararı ile 16/10/2014 tarih ve 2014/4738 E., 2014/103 K. karar sayılı mahkûmiyet kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek K.K.K. 7. Kolordu Komutanlığının Askeri Mahkemesinin 01.04.2010 tarih ve 2010/785, 2010/510 K. sayılı kararına yönelik yapılan incelemede,
5275 sayılı ceza ve tedbirin infaz halinde Kanunun 96 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olan verilen kararlar ile kesinleşmiş kararlarla ilgili taleplerin aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil itiraza tabi olması nedeniyle itirazla ilgili olarak kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca İADESİNE, 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.