MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 10.12.2018 tarihli, 2018/4816 Esas ve 2018/19116 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen daha önce hapis cezasına mahkum olmamış sanık hakkında TCK"nin 86/2. maddesine gereğince verilen seçimlik cezalardan 30 günün altında kalan 27 gün hapis cezasının, TCK"nin 50/3. maddesi uyarınca TCK"nin 50/2. maddesi de dikkate alınarak TCK"nin 50/1-a maddesinde öngörülen adli para dışındaki diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.12.2019 gününde oy çokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ:

Sanık hakkında kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/2, 86/3-e, 35, 29, 62, 50/3. maddeleri gereğince sonuç olarak 540 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin kararda;
Kanun koyucu cezaların kişiselleştirilmesinin sağlanması bakımından hakime, olayın özelliği ve işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı bir şekilde gerekçesini göstererek iki sınır arasında temel cezayı belirleme yetki ve görevi yüklemiştir. Hakim bu yetkisini TCK"nin 61/1. maddesine uygun olarak suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı failin güttüğü amaç ve saik ile ilgili dosyaya yansıyan bilgi ve belgelere göre kullanacaktır.
TCK"nin 50/3 fıkrasının gerekçesinde; maddenin üçüncü fıkrasında kısa süreli hapis cezasının adli para cezası veya diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi açısından mahkemenin takdir yetkisinin olmadığı haller belirlenmiştir. Bu hallerde mahkeme kısa süreli hapis cezasını adli para cezasına veya diğer seçenek tedbirlerden birine çevirecektir. Bunun için kişinin daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olması ve hükmolunan hapis cezasının otuz günden fazla olmaması gerekir. Keza daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olmak koşuluyla fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya 65 yaşını bitirmiş bulunanların mahkum edildiği bir yıl veya az süreli hapis cezası birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir şeklindedir.
TCK"nin 50/3. fıkrası seçenek yaptırımlara çevirmenin zorunlu olduğu halleri düzenlemiştir. Buna göre daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olmak kaydıyla mahkum olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile suç tarihinde 18 yaşını doldurmamış veya 65 bitirmiş bulunanların mahkum oldukları kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunludur.
Burada hakime takdir hakkı tanınmamış olup şartların oluşması halinde fıkrada belirtilen sürelerdeki hapis cezalarını maddenin birinci fıkrasında sayılan seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunlu kılınmıştır. Kanun koyucu seçenek yaptırımlara çevirme noktasında bir sınırlama getirmemiş hapis cezasının birinci fıkrada belirtilen seçenek yaptırımlardan herhangi birine çevrileceğini belirtmiş, madde gerekçesinde de "bu hallerde mahkeme kısa süreli hapis cezasını adli para cezasına veya diğer seçenek tedbirlerden birine çevirecektir" denilmek suretiyle kısa süreli hapis cezasının para cezası dahil seçenek yaptırımlardan birine çevrilebileceği açıkça hükme bağlanmıştır.
Doktrinde de bu konuya ilişkin olarak "suç tanımında adli para cezası ile hapis cezasının seçimlik olduğu bazı hallerde hapis cezası tercih edilip somut ceza belirlendiğinde TCK"nin 50/3. maddesinde yer alan ceza sınırının altında bir hapis cezasına ulaşılırsa kanaatimizce diğer şartları mevcutsa adli para cezasına çevirmek mümkündür. (M. Emin Artuk - Ahmet Gökcen - A. Caner Yenidünya, Ceza Hukuku Genel Hükümler 8. baskı s.706) şeklinde görüşe yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.02.2014 gün 2012/12-1528 Esas - 2014/62 Karar sayılı kararı ve istikrar kazanmış uygulamaları da bu yöndedir.
Sonuç olarak temel cezanın belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı ve TCK"nin 50/3. maddesinin gerekçesinde de açıkça belirtildiği gibi sanığın kısa süreli hapis cezasını adli para cezasına çevirmenin mahkemenin takdirinde olduğu düşüncesinde olduğumdan hükmün onanması gerekirken çoğunluğun bozma kararına katılmıyorum.