İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11028 Esas 2019/16407 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11028
Karar No: 2019/16407
Karar Tarihi: 24.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11028 Esas 2019/16407 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın temyiz istemi süresinde kabul edilmesi gerektiği ancak önceki tebligatın geçersiz olduğu belirtilerek incelenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bunun sebebi, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının doğrudan MERNİS adresi ile aynı olan bilinen en son adrese yapılan tebligatın geçersiz olmasıdır. Dolayısıyla, sanığın temyiz istemi süresinde kabul edildiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise Tebligat Kanunu'nun 10/2., 21/1. ve 21/2. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2019/11028 E. , 2019/16407 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet (Sanık ... hakkında 18/09/2012 tarihli ve 2010/711 E., 2012/1820 K. sayılı karar)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 10/11/2014 tarihli ve 2014/20674 E., 2014/26168 K. sayılı ilamıyla sanık ..."nun temyiz isteminin süreden reddedilmesinden sonra, sanığın 16/10/2014 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla; 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesi hükmüne göre tebligatın önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması gerekirken, sanık ..."ın yokluğunda verilen 18/09/2012 tarihli ve 2010/711 E., 2012/1820 K. sayılı kararın doğrudan MERNİS adresi ile aynı olan bilinen en son adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan tebliği işleminin geçersiz olduğu, dolayısıyla hakkındaki bu kararın kesinleşmediği ve sanık ...’ın 26.03.2014 günlü temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek incelenmesi gerektiği, ancak Dairemizin 10/11/2014 tarihli ve 2014/20674 E., 2014/26168 K. sayılı ilamı ile bu sanık yönünden temyiz isteminin reddine karar verilmiş olması nedeniyle, öncelikle bu red kararının kaldırılmasına yönelik CMK"nın 308. maddesine göre itiraz yasa yoluna başvurulup başvurulmayacağı hususunun değerlendirilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE, 24.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.