MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/814 E., 2012/106 K. sayılı ve 08.02.2012 tarihli kararı ile sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 09.03.2012 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 30.11.2012 tarihinde ""kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak"" suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 5237 sayılı TCK"nın 191/1. maddesi uyarınca adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesi üzerine Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/814 E., 2012/106 K. sayılı ve 08.02.2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının yeniden ele alınması için İstanbul Anadolu 9. Asliye Ceza (Kapatılan Kadıköy 1. Asliye Ceza) Mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; sanığın denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan İstanbul Anadolu 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2014 tarihli ve 2014/355 E., 2014/176 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 191/1. maddesinde tanımlanan ""kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak"" suçuna ait olduğu ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi uyarınca ve anılan madde hükümleri çerçevesinde yapılacak uyarlama yargılama sonrasında sanık hakkında "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verilebileceği; ancak sanığın UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, beş yıllık denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren başka kasıtlı suçlardan kesinleşen mahkumiyetlerinin bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 28.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.