Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13471 Esas 2019/3808 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13471
Karar No: 2019/3808

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13471 Esas 2019/3808 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri almıştı. Ancak sanığın yükümlülüklerini ihlal etmesi üzerine hüküm kuruldu. Adli sicil kayıtları ve UYAP araştırmasında, sanık hakkında suç tarihinden önce aynı suçtan dolayı verilip kesinleşmiş hiçbir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilmiştir. Yargılama süreci yasaya uygun olarak gerçekleştirilmiş olup, deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılmış ve vicdani kanı dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak verilere dayandırılmıştır. Bu nedenle, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanunlar: Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2013/13471 E. , 2019/3808 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.