Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3089 Esas 2019/3854 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3089
Karar No: 2019/3854
Karar Tarihi: 12.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3089 Esas 2019/3854 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmuştur. Ancak, sanığın yokluğunda verilen mahkeme kararının usulüne uygun tebliğ edilmemesi nedeniyle, ilk karar kesinleşmemiştir. Dolayısıyla, infaz işlemleri ve sonraki mahkûmiyet kararı hukuki değer taşımamaktadır. TCK'nın 191. maddesi gereğince verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirleri, 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 191. maddesi ve 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi olarak belirtilir.

10. Ceza Dairesi 2017/3089 E. , 2019/3854 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın yokluğunda verilen 11/05/2012 tarihli kararın Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebliğinin usulüne uygun olmaması nedeniyle ilk kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin yapılan infaz işlemlerinin ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen 10/11/2014 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuki değerinin bulunmadığı, sanığın temyiz isteğinin 11/05/2012 tarihli ilk karara yönelik ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar ile bu kararların devamı niteliğindeki kararların sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.