Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme ve kasten yaralama suçlarından suçundan sanık ... hakkında 09.02.2010 tarihli verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve TCK.nun 170/1-c. madde ve fıkrası uyarınca hükümlülüğüne ve TCK.nun 86/2-3-e. madde ve fıkraları uyarınca ertelemeye dair; SÖKE 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.06.2013 gün ve 2013/125 esas, 2013/307 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık müdafi tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında genel güvenliği kasten tehlileye sokmak suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
1- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay tarihinde sanık ile müşteki ... arasında, sanığın daha önce oturmuş olduğu masaya müştekinin oturması sebebiyle tartışma çıktığı, tartışmanın kavgaya dönüştüğü, kavga sonrasında sanığın ruhsatsız av tüfeğini alarak evinin çatısına çıktığı müşteki ...’in bulunduğu tarafa doğru ateş ettiği olayda; ateş etme şeklinde gerçekleşen ve hukuki anlamda tek kabul edilmesi gereken eylemin, bütün halinde belirli bir kişiye yönelik olması nedeniyle genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunu oluşturmayıp, sanığın kastı da dikkate alındığında, eyleminin silahla yaralamaya teşebbüs suçunu oluşturduğu ve bu suçtan da hüküm kurulduğu gözetilmeden, yazılı şekilde ayrıca genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak suçundan da hüküm kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a- TCK.nun 170/1-c madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın 6 aydan 3 yıla kadar hapis cezası olarak tayin edilebileceği gözetilmeden, cezanın 3 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b- Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında açıklanan hükümde, CMK.nun 231/11. madde ve fıkrasına aykırı olarak, hapis cezasının paraya çevrilip taksitlendirilmesine karar verilmesi,
II- Sanık hakkında bıçakla ve tüfekle kasten yaramaya teşebbüs suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın aynı suç işleme kastı ile önce müştekiye bıçakla saldırması, bu olayın hemen akabinde tüfekle ateş etmesi şeklindeki eyleminin sanığın suç işleme kastı yenilenmediğinden tek bir yaralamaya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında ayrı ayrı 2 kez kasten yaralama suçuna teşebbüş suçundan hüküm kurulması,
2- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; katılan ile arasında çıkan tartışma sonucunda, sanığın yaralandığı olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı uyarınca ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilip edilmeyeceği araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 29/1. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
3- Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında açıklanan hükümde, CMK.nun 231/11. madde ve fıkrasına aykırı olarak, hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326. maddeleri gereğince kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.