Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2100 Esas 2019/4185 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2100
Karar No: 2019/4185
Karar Tarihi: 24.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2100 Esas 2019/4185 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sebebiyle mahkûm edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda sanığın daha önce aynı suçtan dolayı başka bir dava nedeniyle tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri ile cezalandırılmadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma koşullarının bulunmadığından, sanık ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazında yükümlülüklerini ihlal eden bir kişi olduğu için hüküm kurulmuştur. Mahkemenin yargılama süreci kanuna uygun yapılmış, iddia ve savunmalar ile deliller karşılaştırılmış ve sanığın suçu işlediği kesin olarak tespit edilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/2100 E. , 2019/4185 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.