MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık


TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . maktul . kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar vekillerinin temyiz dilekçelerinde TCK"nun 62. maddesinin uygulanmaması gerektiğine, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede, öldürme ve yaralama kastı bulunmadığına, husumet bulunmadığına, TCK"nun 21/2. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, . esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
A-Tanık . maktülün sanığa yumruk salladığına, tanık . maktülün sanığa "sen adam gibi konuşsaydın bende adam gibi konuşurdum" dediğine yönelik haksız tahrik oluşturabilecek beyanları ile tanık . bu hususta herhangi bir beyanda bulunmaması nazara alındığında, tanıkların yüzleştirilerek beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesinden, hangi tanığın beyanına neden üstünlük tanındığının belirtilmesinden sonra haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde tartışılması gerektiği düşünülmeksizin, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu TCK"nun 29. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi
B-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, . esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
C-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 01/02/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.
01/02/2017 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık . müdafii Avukatlar .,. yokluklarında 02/02/2017 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.