Mersin Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/11756 Esas 2017/4041 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11756
Karar No: 2017/4041
Karar Tarihi: 21.06.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/11756 Esas 2017/4041 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edildiğini ve önce adli para cezasına çarptırıldığını, ardından tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulduğunu belirtmektedir. Ancak, denetimli serbestlik tedbirine uymadığı gerekçesiyle yeniden yargılandığında adli para cezasına çarptırıldığı ortaya çıkmıştır. Yargıtay, kararın temyiz kanun yoluna değil, itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle dosyanın İADESİNE karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 191/1,31/3,50/1-a, aynı maddenin 6. fıkrası, 191/1,31/3,62 ve 50/1-a; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri.

20. Ceza Dairesi 2015/11756 E. , 2017/4041 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 2. Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
17.01.2012 tarihinde 2011/350 esas ve 2012/17 sayılı karar ile sanığın TCK"nın 191/1,31/3,50/1-a maddeleri gereğince 4.800 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 6. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, hükmün temyiz edilmeden 15.02.2012 tarihinde kesinleştiği; Mersin Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nün 26.11.2012 tarihli yazısı üzerine Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 28.11.2012 tarihli yazısı ile hükümlünün denetimli serbestlik tedbirine uymadığının bildirilmesi üzerine duruşma açılarak aynen infaz kararı verilmesi gerekirken 05.12.2013 tarihinde sanığın TCK"nın 191/1,31/3,62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 4.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen Mersin 2.Çocuk Mahkemesi’nin 05.12.2013 tarih 2013/456 esas ve 2013/849 karar sayılı kararının 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz kanun yoluna değil, itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 21.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.