MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, resmi tatil ücreti, yıllık izin ücreti, prim alacağı, ücret alacağı ve asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, grup şirketler olan davalılara ait işyerinde eğitim danışmanı olarak çalışırken olumsuz çalışma şartlarının düzeltilmemesi, maaş, mesai, yıllık izin, hafta tatili, resmi tatil, prim, yol, yemek paralarının ödenmemesi ve yürütülen psikolojik yıldırma uygulaması nedenleriyle iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, prim, bir kısım aylık ücret, asgari geçim indirimi, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davacının haklı sebep olmadan işten ayrıldığını, haklı fesih nedeni bulunmayıp tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin davacı tarafından fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle İş Kanunun 24/II-e maddesi uyarınca haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı davacının fazla mesai, hafta tatili, yılllık izin, bir kısım aylık ücret, asgari geçim indirimi ve genel tatil alacağına da olduğu pirim alacağının ise ispatlanamaması sebebiyle reddi gerektiği, davalılar arasında organik bağ bulunması nedeniyle davalıların davacı alacaklardan müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.


E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davada red edilen kısım 332,00 TL olup karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT. nin 12. maddesinin 2. bendinde yer alan hükme göre davalı lehine 332,00 TL vekalet ücreti hükmedilmesi gerekirken 382,10 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F)Sonuç:
Hüküm fıkrasının vekalet ücretlerine ilişkin 10 numaralı bendindeki davalı yararına vekalet ücretine ilişkin ikinci cümlesi çıkartılarak, yerine;
“ Davalı vekille temsil edildiğinden, red edilen dava değeri üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT. nin 12/2 maddesi hükümlerine göre hesaplanan, 332,00 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine," yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 11/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.