MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

Davacı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 17.05.1999 tarihinden itibaren davalı şirkette kesintisiz çalışmakta olduğunu, halende çalışmasının devam ettiğini, her ne kadar bekçi olarak çalışmışsa da verilen her görevi özverili bir şekilde yerine getirdiğini, işe başladığından beri davalı şirket tarafından ulusal bayram ve genel tatil günleri de dahil olmak üzere günde 2.5-3 saat fazla çalıştırıldığını, çalışması boyunca yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve bu sebeple hak ettiği ücretlerin ödenmediğini, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına bağlı iş müfettişlerince yapılan teftiş ve hazırlanan rapor ile işyerinde çalışanların haklarının ödenmesi gerektiği davalı işverene bildirilmiş ise de davalının ödemede bulunmak yerine çalışanlara çeşitli belgeler imzalatarak olayı kapatmaya çalıştığını, defalarca hak ettiği ücretlerin ödenmesini istemişse de ödeme yapılmadığını bu nedenlerle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahnsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının halen çalışmaya devam ettiğini, yıllık izin ücreti alacağının hizmet akdinin feshi ile muaccel hale geleceğini, hizmet akdi devam eden bir işçinin yıllık izin ücreti talep etmesinin hukuka aykırı olduğunu, davacı tanıklarının derdest aynı mahiyette davaları olduğunu, ayrıca talep edilen alacaklarında zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde fazla mesai yaptığı ve fazla mesai alacağını alamadığı ulusal tatil ve genel tatil günlerinde de çalıştığı bu ücretlerini de alamadığı gerekçesi ile bu istemler kabul edilip yıllık izin ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafça temyizi üzerine Dairemezin...Ve 16/02/2015 tarihli kararı ile "davalı vekilinin ıslaha karşı ileri sürdüğü zamanaşımı def’inin değerlendirilmemesinin hatalı oluşu" gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Bozma Kararımız sonrası Mahkemece bilirkişiden bozma kararı doğrultusunda ek rapor alınıp fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel attil alacaklarına hükmedilirken, yıllık izinle ilgili önceki hükmün kesinleştiği belirtilip "bu konuda hüküm kurulmasına yer olmadığına" şeklinde karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dairemizin yerleşik kararlarında da belirtildiği gibi, bozulan karar, sonradan verilen kararın eki niteliğinde değildir. Hüküm bozulmakla tamamen ortadan kalkar.
Hükmün bozulması üzerine mahkemece, davacının talep ettiği tüm alacaklarla ilgili kabul veya ret yönünde yeniden hüküm kurulmalı, oluşan en son duruma göre kabul edilen miktar üzerinden davacı lehine, reddedilen miktar üzerinden ise davalı lehine tek bir vekâlet ücretine hükmedilmeli, ancak davalı lehine vekâlet ücretine hükmedilirken hakkaniyet indirimi nedeniyle reddedilen kısım dışlanmalı, harç ve yargılama giderleri de yeniden belirlenmeli, yine mahkemece verilen kısa karar ile gerekçeli karardaki hüküm fıkraları faizler de dâhil aynı olmalı ve kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmamalıdır.
Mahkemece yanılgılı değerlendirme ile yıllık izin ücreti alacağı ile ilgili önceki hükmün kesinleştiğinden bahisle " Yıllık izin ücreti alacağı talebinin reddine yönelik karar kesinleştiğinden ayrıca hüküm kurulmasına yer olmadığına" şeklinde karar verilmesi hatalıdır.
2- Dairemizce bozulan kararda davacı lehine 3.034,77 TL fazla çalışma üretine hükmedilmiş ve karar davalı tarafın temyizi üzerine bozulmuştur. Bu kez Mahkemece davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hak dikkate alınmadan 3.124,52 TL fazla çalışma ücretine hükmedilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3- Karar gerekçesinde davacının 3124,52 TL fazla çalışma ücretine hak kazandığı açıklanmış ise de hüküm kısmında "3.124,52 TL net fazla çalışma ücreti alacağından 2.000,00 TL fazla çalışma ücreti alacağının dava tarihi olan 21/06/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, 603,77 TL fazla çalışma ücreti alacağının ıslah tarihi olan 16/05/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebinin reddine" denilerek kabul edilen miktarla ilgili çelişki yapıldığı gibi infazda da tereddüt oluşturulmuştur. Bu husus da ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.