MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkuniyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2007/129 E. – 2007/907 K. sayı ve 13/09/2007 tarihli kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan 10 ay hapis cezasına karar verildiği ve ertelendiği, sanık müdafiinin temyizi üzerine bu kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 2010/15882 E 2010/19545 K sayılı kararı ile bozulduğu, bunun üzerine Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/164 E. – 2011/633 K. sayılı kararı ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 14/07/2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde sanığın 11/06/2015 tarihinde karşılıksız yararlanma suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 06/12/2017 tarihinde 5237 sayılı TCK"nın 163/3. maddesi gereği 1 yıl 15 gün cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 2019/6678 E. 2019/8190 K. sayılı 13.05.2019 tarihli kararı ile bozulması nedeniyle kesinleşmediği ancak sanığın UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren başka kasıtlı suçtan kesinleşen mahkumiyetinin bulunduğu ve açıklanması geri bırakılan kararın açıklama koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın, müştekinin işyerinden suça konu dizüstü bilgisayarını çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 Sayılı TCK’nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 141/1. maddesinden hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında bozma kararından önce kurulan 13/09/2007 tarihli 2007/129 Esas 2007/907 Karar sayılı ilk hükümde hükmolunan 10 ay 25 gün hapis cezasının TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi ve hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 03/12/2010 gün ve 2010/15882 Esas 2010/19545 Karar sayılı ilamıyla sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi bakımından değerlendirilme yapılması gerektiğinden bahisle bozulduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında verilen erteleme kararının 1412 sayılı CMUK"nın 326/son. maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu sanık hakkında hükmolunan 10 ay 25 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesi uyarınca ertelenmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.