MAHKEMESİ: Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat... tarafından, davalılar ... ve ... (...) aleyhine 06/05/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat ve kınama kararı istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/09/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... (...) vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... (...) vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalı ... (...) vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesiyle;
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ...(...) vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalı ... (...)"ın yolladığı isimsiz ve imzasız mektupta yer alan ifadeler nedeniyle kişilik haklarını ihlal edildiğinii belirterek davalılardan manevi tazminat isteminde bulunmuştur.Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacının davalının ..."ın teyzesi olduğu, dava konusu edilen mektup içeriğinde ailevi bilgiler bulunduğu ve bu mektupta davacı için hakaret ve kişilik haklarını rencide edici nitelikte ifadelere yer verildiği, mektuba içeriği itibariyle davalı ..."ın yazmış olduğu izleniminin verildiği, ceza dosyasında yapılan yargılama sırasında mektubun gönderildiği zarftaki yazının davacıya ait olduğunun tespit edildiği ve bu kabul üzerine hüküm verildiği gerekçesiyle davanın davalı ...yönünden reddine ...yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Türk Borçlar Kanunu’nun 56. maddesi (818 sayılı Borçlar Kanunu 47. maddesi) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olayda; olay tarihi, olayın oluş şekli, tarafların konumu ile yukarıdaki anılan ilkeler dikkate alındığında hükmedilen manevi tazminat miktarı fazla olmuştur, daha alt düzeyde tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.