MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 04/12/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/02/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılardan ..."nun temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer davalıların temyiz itirazlarına gelince;
Dava, basın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 05/09/2012 tarihli ... Gazetesi"nin ... ekinde yer alan... ve aynı gazete ile bağlantılı... internet sitesinde 10/09/2012 tarihinde yer alan ... başlıklı haberlerle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu ileri sürerek; manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine dair verilen ilk karar Dairemizin 2015/1242 esas, 2015/15117 karar sayılı ilamı ile; internet sitesinde yer alan 10/09/2012 tarihli haber nedeniyle davanın reddedilmesi yerinde görülerek bu konudaki temyiz talebi reddedilmiş, 05/09/2012 tarihli gazete nüshasında yer alan haberle ilgili talep açısından ise davanın ret gerekçesi yetersiz ve yanılgılı bulunarak uygun bir miktar tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmuş, bozma ilamına uyularak 05/09/2012 tarihli haber nedeniyle davacının kişilik haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne ve bir miktar manevi tazminat ödenmesine karar verilmiştir.05/09/2012 tarihli gazete haberi nedeniyle açılan manevi tazminat davasında 5187 sayılı Basın Kanunun 13. maddesi nazara alındığında davalılar... , ..., ve ...nin hukuki sorumluluğu bulunmamaktadır. Adı geçen davalılara yönelik istemin pasif husumet yokluğu nedeniyle reddi gerekirken uyuşmazlığın esasının çözümlenmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalı ..."nun temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve ..."ndan gayrı davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.