MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Direnme, Beraat

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 31.05.2016 tarih ve 2016/11-243 Esas, 2016/293 Karar sayılı ilamıyla, “Mahkemece verilen 11.11.2013 tarih ve 2013/301 Esas, 2013/493 Karar sayılı beraat hükmünün direnme kararı olmayıp, yeni hüküm niteliğinde olduğu, Özel Daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni hükmün doğrudan ve ilk kez Ceza Genel Kurulu tarafından ele alınmasının mümkün olmadığı” gerekçesiyle dosyanın Dairemize gönderilmesi üzerine gereği görüşüldü;
5237 Sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımı süresinin, süreyi kesen son işlem tarihi olan sanığın sorgusunun yapıldığı 12.06.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.