Antalya Ceza Kararları - Yağma - kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2300 Esas 2020/2920 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2300
Karar No: 2020/2920
Karar Tarihi: 22.09.2020

Yağma - kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2300 Esas 2020/2920 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, yağma suçundan beraat etmiş ancak kasten yaralama suçundan mahkum olmuştur. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Diğer bir sanık ise kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkum olmuştur. Ancak, Adli Tıp Kurulu raporunda mağdurun yaralanmasının yüzünde sabit iz oluşturduğu ve bir organın işlevinin yitirilmesi niteliğinde olduğu ifade edilmiştir. Bu sebeple sanık hakkında TCK’nin 87/2-b maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Ayrıca, mala zarar verme suçunun şikayete tabi olduğu ve mağdurun şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmıştır. Bu nedenlerle, kamu davası düşürülmeliyken yazılı şekilde uygulama yapılmıştır. Sonuç olarak, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise TCK’nin 86/3-e, 87/2-b ve 5237 sayılı Yasa’nın 151. ve 73/4. maddeleridir. TCK’nin 86/3-e maddesi silahlı saldırı suçlarıyla ilgilidir ve TCK’nin 87/2-b maddesi ise kasten yaralama suçunda asgari cezayı belirlemektedir. 5237 sayılı Yasa’nın 151. maddesi mala zarar verme suçunun şikayete tabi olduğunu belirtmektedir. 5237 sayılı Yasa’nın 73/4. maddesi ise kamu davasının düşürülmesini düzenlemektedir.

6. Ceza Dairesi 2018/2300 E. , 2020/2920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik yağma suçundan kurulan beraat; mağdur ...’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet; hükmünün incelenmesinde;
Mağdur ...’a yönelik kasten yaralama eyleminin silahtan sayılan sopa ile işlenmesi olması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nin 86/3-e maddesiyle uygulama yapılmamış olması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanı ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdur ... hakkında düzenlenen 08.09.2015 tarihli Adli Tıp Kurulu raporunda, mağdurun yaralanmasının yüzünde sabit iz oluşturduğu ve duyulardan ve organlardan birinin işlevinin yitirilmesi niteliğinde olduğunun bildirilmiş olması karşısında; sanık hakkında TCK’nin 87/2-b maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı Yasanın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun şikayete tabi olduğu, mağdur ...’in 18.11.2014 ve 12.04.2016 tarihli celselerde şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği, sanık ve savunmanının da aynı oturumlarda şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiklerinin anlaşılması karşısında; anılan Yasanın 73/4. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.