MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2012/2-1500 E. 2013/95 K. nolu kararında da açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK"nın 58/3. maddesinde, "Tekerrür halinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adli para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur" ve ayrıca TCK"nın 50/2. maddesinde ise "suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde; hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez," denilmesi karşısında, dosyada mevcut adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında mahkemece hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi isabetsizliği aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamışür.
Sanığın sahibi olduğu Kervan Restoran ünvanlı işyerinin, ruhsatsız olarak faaliyet gösterdiğinden bahisle 15.03.2013 tarihinde mühürlendiği, 19.03.2013 tarihinde yapılan kontrolde mührün bozularak ticari faaliyete devam edildiğinin tespit edildiği iddiasıyla açılan kamu davasında; mühür bozma suçundan açılan davaların mükerrer olduğunun kabul edilebilmesi için, aynı iş yeri ile ilgili aynı tutanaklar nedeniyle iki ayrı dava açılmış olmasının gerekeceği; aynı iş yeri ile ilgili, ancak farklı zamanlarda düzenlenen mühür bozma tutanaklarının ise iddianame tarihlerine göre, zincirleme suç ya da ayrı suçları oluşturacağı; mühür bozma suçunda, her iddianameye kadar olan fiillerin zincirleme biçimde işlenmiş bir mühür bozma suçunu, iddianameden sonraki fiillerin ise ayrı suçları oluşturacağı; zincirleme suç ilişkisi içindeki fiillerden bazılarının kesinleşmiş mahkumiyet veya

beraat hükmüne konu olmasının diğer fiillerin dava konusu yapılmasına engel teşkil etmeyeceği; kesinleşmiş hükmün zincirleme suç kapsamında kaldığının anlaşılması halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 15/03/2016 tarih, 2014/847 Esas ve 2016/128 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın mahsup edilmesi gerekeceği cihetle; Dairemizin, 2017/2247 Esas sırasında temyiz inceleme sırası bekleyen, İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.09.2014 tarih, 2013/227 Esas, 2014/533 Karar sayılı dosyasında da, sanık hakkında aynı işyerine ilişkin mühür bozma suçundan yargılama yapıldığı, dosya arasında mevcut olan tutanaklardan, işyerinin ilk kez 15.03.2013 tarihinde üç ayrı giriş kapısında mühürlendiği, 19.03.2013 tarihinde saat 02:20’da yapılan kontrolde mühürlerin bozularak faaliyete devam edildiğinin tespit edilmesi üzerine işyerinin 2. kez yine üç ayrı giriş kapısından mühürlendiği, 19.03.2013 günü saat 19.35’de yapılan kontrolde ikinci kez mührün fek edildiği tespit edilerek, işyerinin bir giriş kapısından mühürlenerek faaliyetten men edildiği anlaşılmakla; İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/227 Esas sayılı dava dosyası ile bu dosyanın birleştirilmesi, sanığın mühür bozma eylemleri ile ilgili zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının veya mükerrer dava bulunup bulunmadığının tartışılarak, sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMK"nın 325. maddesi uyarınca bozma kararının gerekçesine göre hükmü temyiz etmeyen diğer sanık ...’a da teşmiline, 03.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.