MAHKEMESİ : İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından duruşmalı olarak istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, duruşma istemi değerden reddedilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:



K A R A R

Davacı alacaklı vekili, borçlunun adresinde haciz işlemi yapıldığını, haczedilen hayvanların borçluya ait olduğunu, borçlunun oğulları olan 3. kişilerin dava konusu inekleri alabilecek gücü olmadığını, hayvancılık işi ile de uğraşmadıklarını açıklayarak davalı 3. kişilerin istihkak iddiasının reddi ile mahcuzların borçluya ait olduğunun tespitine ve tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı 3. kişiler vekili, hayvanların müvekkilleri adına kayıtlı olduğunu, davacının iddialarının gerçek dışı olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı borçlu, usulüne uygun dava dilekçesi tebliğine karşın duruşmalara katılmamış, cevap da vermemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacı ve davalı tanıklarının beyanlarında borçlu ..."ün her hangi bir gelirinin olmadığını, çocuklarının evinde sırayla kaldığını, haczedilen ineklerin .... ve .... tarafından satın alındığını belirttiklerini; haczedilen ineklerin pasoportlarında ineklerin .... ve ...."e ait olduğunun belirlendiğini, ..."ün 22.01.2002 tarihinde, ....."ün de 01.09.2003 tarihinde ... Bakanlığı"na kayıt yaptırarak işletme tescil belgeleri aldıklarını, davacı alacaklının haczedilen ineklerin borçluya ait olduğunu ispat edemediği gerekçesiyle açılan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacaklının İİK"nun 99. maddesi uyarınca açtığı istihkak iddiasının reddi davası niteliğindedir.
İİK"nun 97/a maddesi uyarınca, bir taşınır malı elinde bulunduran kimse onun maliki sayılır. Borçlu ile üçüncü şahısların taşınır malı birlikte ellerinde bulundurmaları halinde dahi mal borçlu elinde addolunur. Bu kapsamda somut olaya gelince, dava konusu haciz, borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği ayrıca davacı ile davalı tanık beyanlarına göre davalı 3. kişiler ile borçlunun birlikte yaşadığı ev ile aynı avlu içinde bulunan ahırda yapılmıştır. Bundan ayrı, davaya konu hacizden önce 06.05.2013 tarihinde aynı adreste yapılan hacizde, borçlu da hazır bulunmuştur. Bu durumda, uyuşmazlık konusu hayvanları borçlu ile 3. kişilerin birlikte elinde bulundurduğununun kabulü gerekir. Bu nedenle, İİK"nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Bu karinenin aksinin davalı 3. Kişiler tarafından ispat edilmesi gerekir.
Takip konusu borç 01.08.2006 tarihinde tanzim edilen bonodan kaynaklanmakta olup, ispat yükü kendisine düşen davalı 3. kişiler tanık beyanları dışında haczedilen hayvanların hayvan pasaportları ile işletme tescil belgelerine dayanmıştır. Her ne kadar, işletme tescil belgeleri borcun doğumundan önceki bir tarihe ait ise de, hacizli hayvanların tamamının küpe numaraları borcun doğumundan sonra davacı 3. kişiler adına kaydedilmiştir. Kaldı ki, anılan belgeler, ilgilinin beyanına dayalı olarak düzenlendiklerinden, istihkak davalarında güçlü delil teşkil etmezler. Bundan ayrı, davalı üçüncü kişiler ile borçlu arasında baba ve oğul olmaları nedeni ile akrabalık bağı bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu kapsamda; tanık anlatımları ve ilgilinin beyanına göre düzenlenen belgeler somut olayda karinenin aksini kanıtlamaya yeterli ve elverişli görülmemiştir.
Tüm bu olgular karşısında, davalı 3. kişiler mülkiyet karinesinin aksini ispatlayamadığından davacı alacaklının davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı biçimde davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 30.4.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.