Ankara Ceza Kararları - Basit yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/1195 Esas 2021/1065 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1195
Karar No: 2021/1065
Karar Tarihi: 11.02.2021

Basit yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/1195 Esas 2021/1065 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın basit yaralama suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın akıl hastalığı bulunup bulunmadığının tespiti için gerekli sağlık kurulu raporu eksik alındı. Ayrıca, sanığın savunma hakkı kısıtlanarak hüküm kurulması da hatalıydı. Sanığın gerçekleştirdiği fiil, 3 yaşındaki mağduru yaralama suçu olarak değerlendirildi ve cezada orantılılık ilkesi gözetilmedi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin kararı nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekiyordu. Bu sebeplerle, mahkeme kararı bozuldu. Kanunlar:TCK'nin 32., 86/3-a ve 86/3-b, 87.madeleri, CMK'nin 150/2., 326/son, Anayasa Mahkemesi kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2021/1195 E. , 2021/1065 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın suç tarihi itibariyle ve halen TCK"nin 32. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığının, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından alınacak sağlık kurulu raporu ile tespiti gerekirken; ... Adli Tıp Şube Müdürlüğünün tek hekim tarafından düzenlenen raporu ile yetinilerek, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2) Sanık hakkında işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olduğunun tespit edildiği ve TCK"nin 32/2. maddesinin uygulanması karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 150/2. maddesi uyarınca sanığın zorunlu müdafii huzurunda savunması alınmadan savunma hakkının kısıtlanması suretiyle hüküm kurulması,
3) Sanığın, oğlu olan beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak durumda olan 3 yaşındaki mağduru yaralaması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 87. maddesinde gösterilen nitelikli hallerden birden fazlasının (TCK"nin 86/3-a ve TCK"nin 86/3-b maddelerinin) ihlal edilmiş olması nedeniyle TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK"nin 61. maddesi dikkate alınarak temel cezanın sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Sanık hakkında kurulan hükümde TCK"nin 86/3-a maddesi ile birlikte TCK"nin 86/3-b maddesinin de gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 11.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.