Yargıtay Kararları - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5834 Esas 2017/3369 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5834
Karar No: 2017/3369
Karar Tarihi: 29.03.2017

6136 sayılı Yasaya aykırılık - genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5834 Esas 2017/3369 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak, görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Yasa'ya aykırılık suçlarından hüküm giymiştir. Mahkeme, yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, delillere ve hukuka uygun gerekçelere göre hükümlerin onanmasına, ancak 6136 sayılı Yasanın ihlali nedeniyle sanığın cezasının düzeltilmesi gerektiğine karar vermiştir. Sanığın hakaret suçundan kurulan hükmü ise seçenek cezadan hapis cezasına dönüştürülemediği için bozulmuştur.
6136 sayılı Yasa, silahla ateş etme, bombalama ve benzeri fiiller ile patlayıcı madde, yanıcı madde, tehlikeli maddeler veya kesici aletler kullanarak veya kullanmadan korku veya panik yaratarak genel güvenliği kasten tehlikeye sokanları cezalandırmaktadır. Hapis cezası öngörülen suçlar arasında yer almaktadır.
TCK.nun 50/1-a maddesi, adli para cezasına çevrilebilecek hapis cezalarını belirlemektedir. TCK.nun 52. maddesi ise adli para cezasının belirlenmesi hakkındadır.
TCK.nun 52/2. madde ve fıkrası, günlük para cezasının hesaplanmasını düzenlemektedir.
5237 sayılı TCK, hakaret suçunu düzenlemektedir. Seçenek cezalardan hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğ

8. Ceza Dairesi 2016/5834 E. , 2017/3369 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak, görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçelere göre, Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Cumhuriyet Savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesi uyarınca hapis cezasının TCK.nun 50/1-a maddesi uyarınca belirlenen 300 gün adli para cezasının TCK.nun 52. maddesi uyarınca belirlenecek olan tam gün karşılığı miktar ile çarpılmak suretiyle sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sonuç adli para cezası belirlenmeden hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, mahkemenin takdirine uygun olarak hükmün 5. fıkrasından sonra gelmek üzere “TCK.nun 52/2. madde ve fıkrası gereği günlüğü 20 TL ile çarpılarak sanığın 6000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına”ibaresinin ilavesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Cumhuriyet Savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK.nun 125/1. maddesi gereği seçenek cezalardan hapis cezası seçilmesine rağmen, aynı yasanın 50/2. maddesi uyarınca öngörülen bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.