Tehdit suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1. cümle ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararının 15/05/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın başka suçtan mahkûmiyetine karar verilen Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas, 2016/382 karar sayılı dosyasından yapılan ihbar üzerine dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesini müteakip, taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından bahisle sanık hakkındaki erteli cezanın aynen infazına ilişkin Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/06/2019 tarihli ve 2017/1135 esas, 2019/653 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair, İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/07/2019 tarihli ve 2019/672 değişik iş sayılı kararının, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 19/12/2019 gün ve 94660652-105-34-15152-2019-Kyb sayılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/12/2019 gün ve 2019/132804 sayılı bozma düşüncesini içeren ihbarnamesiyle Daire"ye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi:
Kanun yararına bozma isteyen ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilen Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas, 2016/382 sayılı kararında sanık hakkında, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2013 tarihli kararının tekerrüre esas alındığı ve anılan kararın istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 05/07/2017 tarihli ve 2017/1579 esas, 2017/1546 sayılı kararı ile tekerrüre esas alınan karardaki suçun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle mahkemesine ihbarda bulunulması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasını müteakip yapılan ihbar üzerine, taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından bahisle erteli cezanın aynen infazına karar verilmiş ise de; Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/10/2016 tarihli kararında suç tarihinin 13/08/2012 olduğu, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararının ise 15/05/2013 tarihinde kesinleştiği dikkate alındığında, suç ve kesinleşme tarihlerine göre sanık hakkındaki erteli suçun aynen infazı koşulları oluşmadığı anlaşıldığından Mahkemesince uzlaşma sağlanamaması nedeniyle sanık hakkında uyarlama yapılmasına yer olmadığına dair karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
I-Olay:
Tehdit suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1. cümle ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararının 15/05/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın başka suçtan mahkûmiyetine karar verilen Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas, 2016/382 karar sayılı dosyasından yapılan ihbar üzerine dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesini müteakip, taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından bahisle sanık hakkındaki erteli cezanın aynen infazına ilişkin Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/06/2019 tarihli ve 2017/1135 esas, 2019/653 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair, İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/07/2019 tarihli ve 2019/672 değişik iş sayılı kararının, sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilen Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas, 2016/382 sayılı kararında sanık hakkında, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2013 tarihli kararının tekerrüre esas alındığı ve anılan kararın istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 05/07/2017 tarihli ve 2017/1579 esas, 2017/1546 sayılı kararı ile tekerrüre esas alınan karardaki suçun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle mahkemesine ihbarda bulunulması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasını müteakip yapılan ihbar üzerine, taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından bahisle erteli cezanın aynen infazına karar verilmiş ise de; Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/10/2016 tarihli kararında suç tarihinin 13/08/2012 olduğu, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararının ise 15/05/2013 tarihinde kesinleştiği dikkate alındığında, suç ve kesinleşme tarihlerine göre sanık hakkındaki erteli suçun aynen infazı koşulları oluşmadığı anlaşıldığından Mahkemesince uzlaşma sağlanamaması nedeniyle sanık hakkında uyarlama yapılmasına yer olmadığına dair karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçeleriyle kanun yararına bozmaya konu edildiği anlaşılmıştır.
II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
Tehdit suçundan sanık ..."ün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1. cümle, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararının 15/05/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın başka suçtan mahkûmiyetine karar verilen Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas, 2016/382 karar sayılı dosyasından yapılan ihbar üzerine dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesinin ardından, taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından bahisle sanık hakkındaki erteli cezanın aynen infazına ilişkin Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/06/2019 tarihli ve 2017/1135 esas, 2019/653 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair, İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/07/2019 tarihli ve 2019/672 değişik iş sayılı kararında isabet bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
Hapis cezasının ertelenmesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51. maddesinde;
"(1) İşlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilen kişinin cezası ertelenebilir. Bu sürenin üst sınırı, fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş olan kişiler bakımından üç yıldır. Ancak, erteleme kararının verilebilmesi için kişinin;
a) Daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olması,
b) Suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması, gerekir.
(2) Cezanın ertelenmesi, mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hâle getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşuluna bağlı tutulabilir. Bu durumda, koşul gerçekleşinceye kadar cezanın infaz kurumunda çektirilmesine devam edilir. Koşulun yerine getirilmesi hâlinde, hâkim kararıyla hükümlü infaz kurumundan derhâl salıverilir.
(3) Cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz.
(4) Denetim süresi içinde;
a) Bir meslek veya sanat sahibi olmayan hükümlünün, bu amaçla bir eğitim programına devam etmesine,
b) Bir meslek veya sanat sahibi hükümlünün, bir kamu kurumunda veya özel olarak aynı meslek veya sanatı icra eden bir başkasının gözetimi altında ücret karşılığında çalıştırılmasına,
c) Onsekiz yaşından küçük olan hükümlülerin, bir meslek veya sanat edinmelerini sağlamak amacıyla, gerektiğinde barınma imkânı da bulunan bir eğitim kurumuna devam etmesine,
Mahkemece karar verilebilir.
(5) Mahkeme, denetim süresi içinde hükümlüye rehberlik edecek bir uzman kişiyi görevlendirebilir. Bu kişi, kötü alışkanlıklardan kurtulmasını ve sorumluluk bilinciyle iyi bir hayat sürmesini temin hususunda hükümlüye öğütte bulunur; eğitim gördüğü kurum yetkilileri veya nezdinde çalıştığı kişilerle görüşerek, istişarelerde bulunur; hükümlünün davranışları, sosyal uyumu ve sorumluluk bilincindeki gelişme hakkında üçer aylık sürelerle rapor düzenleyerek hâkime verir.
(6) Mahkeme, hükümlünün kişiliğini ve sosyal durumunu göz önünde bulundurarak, denetim süresinin herhangi bir yükümlülük belirlemeden veya uzman kişi görevlendirmeden geçirilmesine de karar verebilir.
(7) Hükümlünün denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilir.
(8) Denetim süresi yükümlülüklere uygun veya iyi hâlli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır." şeklinde düzenlenmiştir.
Buna göre; hapis cezası TCK"nın 51. maddesine göre ertelenen ve hakkında anılan Kanun maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca denetim süresi belirlenen hükümlünün, bu süre içerisinde kasıtlı suç işlemesi yahut yükümlülük belirlenmiş ise bu yükümlülüğe uymamakta ısrar etmesi halinde, Mahkemesince, daha önce ertelenmiş olan hapis cezasının kısmen ya da tamamen ceza infaz kurumunda infaz edilmesine karar verilecektir. Bu karara karşı, 5271 sayılı CMK"nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca itiraz edilebilecektir.
İncelenen dosyada;
Sanık ... hakkında, 27/06/2008 tarihli tehdit eylemi nedeniyle, TCK"nın 106/1-1, 53, 58. maddeleri gereğince cezalandırılması talebiyle, 18/03/2009 tarihli iddianameyle kamu davası açıldığı, eylemin şantaj suçu kapsamında kalabilme ihtimali nedeniyle görevsizlik kararı verildiği, yargılama neticesinde Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararıyla sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, bir yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, anılan kararın 15.05.2013 tarihinde kesinleştiği, sanığın başka bir yargılama kapsamında, kasten yaralama suçundan Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas, 2016/382 sayılı kararıyla mahkumiyetine karar verildiği, bu kararda sanık hakkında, kanun yararına bozma incelemesine konu edilen Gaziosmanpaşa 1. Asliye
Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli, 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı mahkumiyet kararının tekerrüre esas alındığı, 18. Asliye Ceza Mahkemesince verilen anılan kararın istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi"nin 05/07/2017 tarihli ve 2017/1579 esas, 2017/1546 sayılı kararıyla, tekerrüre esas alınan karardaki suçun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle mahkemesine ihbarda bulunulması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına hükmedildiği, bozma sonrasında bahsi geçen dava dosyasının 2017/394 esas sayısını aldığı ve bu dosya üzerinden yapılan ihbar üzerine, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesince duruşma açıldığı ve dava dosyasının 2017/1135 esas sayısını aldığı, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, tarafların uzlaşamaması üzerine anılan Mahkemenin 12.06.2019 tarihli, 2017/1135 esas, 2019/653 sayılı "Aynen İnfazına" başlıklı kararıyla, anılan Mahkemenin 15.05.2013 tarihinde kesinleşen, 17.04.2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı ilamı ile verilen 5 ay hapis cezasına yönelik ilamın kaldığı yerden aynen infazına, kararın bir örneğinin Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2017/394 esas sayılı dosyasına bilgi mahiyetinde gönderilmesine karar verildiği, kararın "iddia" kısmında, "...sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle 18. Asliye ceza Mahkemesi"nin 2017/394 esas sayılı dosyasından yapılan ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alınarak mahkememizin 2017/1135 esasına kaydedildiği..." denilerek, tarafların uzlaşamadıkları gerekçesiyle aynen infaz kararı verildiği, anılan karara sanık müdafiince yapılan itiraz üzerine, İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/07/2019 tarihli ve 2019/672 değişik iş sayılı kararıyla, usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle ek karara yapılan itirazın reddine hükmedildiği, 19.07.2019 tarihinde anılan kararın "5 ay hapis cezası" olarak kesinleştirildiği, sanık müdafiinin 23.08.2019 tarihli talebi üzerine Mahkemesince 26.08.2019 tarihinde infazın ertelendiği ve kanun yararına bozma hususunda gereği yapılmak üzere dosyanın Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesini müteakip anılan mercii kararının kanun yararına bozma talebine konu edildiği anlaşılmıştır.
Dosya kapsamı, kanun yararına bozma istemi ve tüm bu açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde;
Tehdit suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1. cümle ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine dair, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararının 15/05/2013 tarihinde kesinleştiği, belirlenen bir yıllık denetim süresi içerisinde sanığın kasıtlı suç işlediğine ilişkin bir bildirim yapılmadığı, sanığın başka bir yargılama kapsamında, kasten yaralama suçundan Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas, 2016/382 sayılı kararıyla mahkumiyetine karar verildiği, bu kararda sanık hakkında, kanun yararına bozma incelemesine konu edilen Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli, 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı mahkumiyet kararının tekerrüre esas alındığı, 18. Asliye Ceza Mahkemesince verilen anılan kararın istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi"nin 05/07/2017 tarihli ve 2017/1579 esas, 2017/1546 sayılı kararıyla, tekerrüre esas alınan karardaki suçun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle mahkemesine ihbarda bulunulması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına hükmedildiği, Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2017/394 esas sayılı dosyası üzerinden, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kesinleşen kararında, uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ihtimali nedeniyle uyarlama yargılaması yapılmasının talep edildiği, talebi alan Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesince, "sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle" ihbar yapıldığı değerlendirilip, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.
TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen tehdit suçu, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik sonrasında uzlaştırma kapsamına alınmıştır. Anılan suç kapsamında, 02.12.2016 tarihi öncesinde verilen ve kesinleşip infaza aşamasında olan mahkumiyet kararlarıyla ilgili olarak, 6763 sayılı Kanun"a göre uyarlama yapılabileceğinde de tereddüt bulunmamaktadır. İnceleme konusu dosyada çözülmesi gereken sorun, bahsi geçen suç kapsamında mahkumiyet hükmü verilerek kesinleşmiş olan erteli hapis cezasının infazı ısırasında, yapılacak ihbar üzerine ne şekilde karar verileceği noktasında toplanmaktadır.
Somut dosya incelendiğinde, Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2017/394 esas sayılı dosyası üzerinden, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kesinleşen kararında, uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ihtimali nedeniyle uyarlama yargılaması yapılmasının talep edilmesi üzerine, Mahkemesince yapılması gereken, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve uzlaşmanın gerçekleşmesi halinde düşme kararı verilmesi, uzlaşmanın gerçekleşmemesi halinde ise "uyarlama yapılmasına yer olmadığına" dair karar verilmesidir.
Bu açıklamalar karşısında; tehdit suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1. cümle ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli ve 2009/1520 esas, 2013/621 sayılı kararının 15/05/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın başka bir yargılamada yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilen Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/10/2016 tarihli ve 2015/625 esas (bozma sonrası 2017/394 esas sayısını almıştır) ve 2016/382 karar sayılı dosyasından yapılan, uzlaştırma hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına dair ihbar üzerine, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesini müteakip, taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından bahisle, "uyarlama yapılmasına yer olmadığına" dair karar verilmesi gerekirken, 2009/1520 esas sayılı davanın 15.05.2013 tarihinde kesinleşmesine, 2017/394 esas sayılı dava dosyasındaki suç tarihinin de 13.08.2012 olmasına karşın, denetim süresinde suç işlendiğinden bahisle ihbar yapıldığından da bahsedilerek, sanık hakkındaki erteli hapis cezasının kaldığı yerden aynen infazına ilişkin, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/06/2019 tarihli ve 2017/1135 esas, 2019/653 sayılı kararında ve bu karara karşı yapılan itirazın reddine dair, İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/07/2019 tarihli ve 2019/672 değişik iş sayılı kararında isabet bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV-Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle,
Kanun yararına bozma istemine ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriğinde yer alan bozma nedeni yerinde görüldüğünden, mercii İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/07/2019 tarihli ve 2019/672 değişik iş sayılı kesinleşen kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre sonraki işlemlerin, CMK"nın 309/4-a maddesi gereğince mahallinde merci Mahkemesince yerine getirilmesine, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.