MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik Av. ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...’ın 17.12.2013 tarihinde alınan savunmasında müdafii istemediğini belirttiği gibi, CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı halde soruşturma aşamasında atanan zorunlu olarak atanan müdafi Av. ...’a gerekçeli hükmün tebliği üzerine müdafii tarafından 13/05/2014 tarihli karar temyiz edilmiş ise de; anılan müdafinin sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı belirlenmekle; sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mağdurun 15.10.2012 tarihli ifadesinde; iş yerinin yatakhane bölümünden 56 ekran LCD televizyon çalındığı, televizyonu yaklaşık altı veya yedi ay önce 400.00 TL’ye satın aldığını beyan ettiği anlaşılmakla; çalınan eşyanın değeri göz önünde bulundurulduğunda, sanık hakkında uygulanma koşulları oluşmayan 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesi uyarınca indirim yapılması ve sanık hakkında TCK’nın 142/1-b, 145., maddelerince belirlenen 1 yıl hapis cezasından aynı kanunun 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 10 ay hapis cezası olarak belirlenmesi ve adli para cezasına çevrilerek TCK"nın 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20 TL den belirlenerek 6000 TL adli para cezası yerine 3000 TL adli para cezası olarak belirlenmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.