İcra Kararları - Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/843 Esas 2018/6100 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/843
Karar No: 2018/6100
Karar Tarihi: 08.10.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/843 Esas 2018/6100 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Dava, davalıya icra tehdidi altında ödenen 1.496,29 TL'nin iadesi istemiyle açılan taşınır mal ve alacak davasıdır. Asliye Ticaret Mahkemesi, davanın reddine karar vermiştir. Karar temyiz edilmiştir. Ancak miktar 1.000 TL'yi geçmediği için ve kesinleşen kararların temyiz edilmesi mümkün olmadığı için temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmü. Bu kanun maddesi gereği, miktar veya değeri 1.000 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir.

11. Hukuk Dairesi 2017/843 E. , 2018/6100 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/06/2016 gün ve 2015/907-2016/385 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nun 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, davalıya icra tehdidi altında ödenen 1.496,29 TL"nin iadesine karar verilmesi istenilmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Davacı tarafça talep edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 08/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.