MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalı Üniversiteye ait hastanede alt işveren işçisi olarak çalışırken haksız şekilde işten çıkarıldığını, kesinleşen iş müfettişi raporuna göre alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğunu iddia ederek, kıdem-ihbar tazminatı ve yıllık izin ücretinin ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı T.C. İstanbul Üniversitesi vekili, husumet yokluğundan davanın reddini istemiştir.
Davalı Marmara Temizlik Şirketi vekili, husumet yokluğundan davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, alt işveren ilişkisi muvazaalı olduğundan davalı Şirket hakkındaki davanın husumet yokluğundan reddine, Üniversite hakkındaki davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı, davalı T.C. İstanbul Üniversitesi vekili ve davalı Marmara Temizlik Şirketi vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- Somut olayda mahkemece, davacının baştan beri Üniversite işçisi olup alt işveren ilişkisi muvazaalı olduğundan davalı Şirket hakkındaki davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmiştir. Kimse kendi muvazaasına dayanamayacağından alt işveren ilişkisi muvazaalı olsa dahi ödenmeyen kıdem-ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarından her iki işveren de müteselsilen sorumludur.
Mahkemece, davalı Şirket hakkındaki davanın husumet yokluğundan reddi hatalı ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalı Marmara Temizlik Şirketinin ve davalı T.C. İstanbul Üniversitesi"nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Mahkemece, 2547 sayılı Yasanın 56. maddesi yollamasıyla 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Üniversiteye harç yüklenmesi, yine hakkındaki dava reddedilen ve kendisini vekil ile temsil ettiren davalı Şirket lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı yasanın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç
Kararının hüküm kısmının beşinci, altıncı ve yedinci paragraflarının çıkartılarak yerine;
“2547 sayılı Yasanın 56. maddesi yollamasıyla 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacının yatırdığı peşin harçların hüküm kesinleştiğinde ve istek hâlinde iadesine,
Harç hariç 365,85 TL yargılama giderinden kabul-ret oranına göre belirlenen 306,66 TL"sinin davalı Üniversiteden alınıp davacıya verilmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına,
Karar tarihinde yürürlükte olan tarifenin 12. maddesine göre belirlenen 1.702,00 TL vekâlet ücretinin davalı Üniversiteden alınıp davacıya verilmesine, 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden ..."ne yükletilmesine, 18/01/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.