Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Takipten sonra yapılan kiraya yönelik ödemelerin icra müdürlüğünce dikkate alınacağından bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değil ise de alacaklının takip talepnamesinde 6.250 YTL birikmiş nafaka talebinde bulunmuştur. Borçlu vekili itirazında müvekkilinin 2.500 YTL"nin hükmedilen nafaka bedeli olarak alacaklının banka hesabına 1.270 YTL"nin de alacaklının evini kira bedelini kiraya verene ödediğini toplam olarak yaptığı 37.50 YTL"ye itiraz etmiştir. Bilirkişinin hükme esas alınan raporunda ise alacaklının talep edebileceği alacak miktarının 3.260 YTL olduğu tespit edilmiştir. Borçlu vekilinin itirazında alacağın 2.500 YTL"lik kısmı kabul edilmiş, bu durumda itiraz edilen alacak miktarı 760 YTL"dir. Bu miktar üzerinden itirazın kaldırılması gerekir.
Mahkemece kurulan gerekçeli kararda ise; "açılan davanın kabulü ile borçlunun itirazının kaldırılmasına ve itiraz olunan asıl alacağın %40"ı oranında tazminatın da davalıdan (borçludan) alınarak davacıya (alacaklıya) verilmesi şeklindedir. Mahkemenin bu şekildeki kabulü yukarıda açıklanan maddi olaya uygun düşmemekte ve infazda da tereddüt yaratacağından HUMK. 388 ve 389. maddelerine aykırılık teşkil ettiğinden kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 30/04/2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.