Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14200 Esas 2019/4908 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14200
Karar No: 2019/4908
Karar Tarihi: 08.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14200 Esas 2019/4908 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sulh Ceza Mahkemesi, bir sanığın uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri hükümlü olduğu dava dosyasını inceledi. Sanığın avukatı temsil edilmediği ve gerekçeli kararın sanığa tebliğ edildiği fark edildi. Sanığın avukatı, bu durumun fark edilmesi sonrası temyiz isteminde bulundu. İncelenen dosyada, yargılama sürecinin kanuna uygun yapıldığı, delillerin tartışıldığı, sanığın suçunu işlediğinin kanıtlandığı ve doğru suç tipinin belirlendiği sonucuna varıldı. Ancak TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında belirtildiği gibi, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilmesi gerektiği hatırlatıldı. Sanığın cezalandırılması için duruşmaya katılması ya da mazeretsiz olarak yazılı beyanda bulunması gerektiği konusunda uyarılması gerektiği belirtildi. Ancak bu uyarı yapılmadan ya da sanık dinlenmeden mahkûmiyet kararı verilmesi, kanuna aykırı bulundu ve karar bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 191. Maddesi, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri hükümleri
- TCK'nın 191. Maddesi, 5. Fıkrası, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymayan sanıkların cezalandırılması konusunu düzen

10. Ceza Dairesi 2014/14200 E. , 2019/4908 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın müdafii ile temsil edildiği gözetilmeden, gerekçeli kararın vekile tebliğ yerine sanığa tebliğ edildiği anlaşıldığından sanık müdafiinin öğrenme üzerine süresi içerisinde temyiz isteminde bulunduğu görülerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörüldüğünden; duruşma için sanığa gönderilen davetiyenin “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, duruşmaya gelip bu konuda beyanda bulunması veya diyeceklerini duruşma gününe kadar yazılı olarak bildirmesi gerektiği, mazeretsiz olarak duruşmaya gelmediği ve diyeceklerini yazılı olarak bildirmediği takdirde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunabileceği” uyarısı ile birlikte duruşma tarihi ve saati yazılarak sanığa tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, belirtilen nitelikte uyarıyı içeren davetiye tebligatı yapılmadan ya da sanık dinlenmeden mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 08/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.