MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 08/07/2011 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminatın kabulüne, manevi tazminatın ise kısmen kabulüne dair verilen 01/07/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kasten yaralama eylemine dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin olay günü bahçe işleri ile uğraşmakta iken, komşu bahçenin sahibi davalının elindeki tornavida ile davacıya karşı yüzde sabit iz bırakacak şekilde kasten yaralama eylemini gerçekleştirdiğini belirterek eylem nedeni ile davacının uğramış olduğu maddi ve manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, olaya davacı tarafın neden olduğunu ve davacının tazminat isteme hakkının bulunmadığını, istenen tazminatın da yüksek miktarda olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, olaya ilişkin kesinleşen ceza yargılamasına dayanılarak maddi tazminat talebinin kabulüne ve manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının kesinleşen ceza yargılaması sonucunda nitelikli kasten yaralama suçundan cezalandırıldığını ve haksız eylemi nedeni ile davacının yüzünde sabit iz meydana geldiği anlaşılmıştır.
1-Mahkemece, yüzdeki sabit izin giderilmesi için yapılacak estetik operasyon bedeli tespit edilmeden, yerinde olmayan gerekçe ile talep edilen miktarın doğrudan hüküm altına alınması usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulmasını gerektirmiştir.
2-Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesi (818 sayılı BK. 47) hükmüne göre bedensel bütünlüğü zarara uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme
Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olayda; olayın oluş şekli, gelişimi, yaralanma derecesi, tarafların durumu ve yukarıda açıklanan ilkeler gözetildiğinde, davacı yararına takdir olunan manevi tazminat tutarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (1-2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.