Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından gerçekleştirilen yargılama sonucunda ...’in atılı suçlardan, ...’nin ise beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetlerine dair İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 04.06.2013 gün ve 2011/215 Esas, 2013/154 Karar sayılı hükümlerin suça sürüklenen çocuk ... ile suça sürüklenen çocuklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 14.05.2019 gün ve 2015/4618 Esas, 2019/9769 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararıyla ilgili ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 12.11.2019 gün ve 2019/324 Esas, 2019/473 Karar sayılı ilamın suça sürüklenen çocuklar müdafileri tarafından temyiz edilmesinin ardından Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan değerlendirmede bozma sonrası mahkemece verilen 12.11.2019 tarihli ikinci hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içerisinde bulunan Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi sağlık kurulunca düzenlenen 11.02.2013 günlü, 18 sayılı raporda mağdurede olaydan kaynaklı travma sonrası stres bozukluğu ile majör depresyon geliştiği ve ruh sağlığındaki bozulmanın dava konusu cinsel istismar eylemleri ile başka bir kişi tarafından mağdurenin uygunsuz resimlerinden bahisle tehdit edilmesi olaylarına bağlı meydana geldiğinin bildirilmesi karşısında, söz konusu raporun içeriği itibarıyla yetersiz olduğu gözetilerek mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna sevkiyle 2011 yılı Nisan ayında suça sürüklenen çocuklar ... ile ... nin zorla gerçekleştirdikleri cinsel istismar eylemlerinden dolayı müstakilen ruh sağlığının bozulup bozulmadığı, dosyada mevcut raporda belirtildiği üzere mağdurenin uygunsuz resimlerinden bahisle tehdit edilmesi eyleminin ruh sağlığındaki bozulmaya etkisinin olup olmadığı, varsa bu iki durum arasında tıbben ayrım yapılıp yapılamayacağı hususlarında açıklayıcı rapor aldırıldıktan sonra 5237 sayılı TCK’nın 103/6. maddesinin tatbiki hususunda karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde müsnet suçlardan belirlenen cezaların söz konusu madde ile artırılması,
Suça sürüklenen çocukların olay günü dışarıda buluştukları on altı yaşındaki mağdureyi bir şeyler yemek maksadıyla eve götürerek alıkoymaları eyleminde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun hile unsuru gerçekleşmediği gibi mağdurenin evde zorla alıkonulduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, çocuğun cinsel istismarı eylemlerini gerçekleştirirken uygulanan cebrin ise bu suçun unsuru olduğu tüm dosya içeriğinden
anlaşıldığından, mevcut haliyle suça sürüklenen çocukların kapıyı kilitlemek suretiyle mağdureyi evde alıkoymaları şeklinde sübuta eren eylemlerinden dolayı 5237 sayılı TCK’nın 109/1, 3-b, 3-f, 5, 31/3. maddeleri uyarınca mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 109/2, 3-b, 3-f, 5, 31/3. maddeleri ile hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.