14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 01.10.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15.10.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı, 218 parsel sayılı taşınmazının anayola cephesi olmadığından, davalıya ait 219 sayılı parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne, 218 parsel sayılı taşınmaz lehine, 219 parsel sayılı taşınmazdan 37,38 m2"lik alanda geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)Mahkemece uygun geçit güzergahı belirlenirken öncelikle taraf yararlarının gözetilmesi gerekir. Zira, geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol belirlenirken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir. Geçit gereksiniminin nedeni, taşınmazın niteliği ile bu gereksinimin nasıl ve hangi araçlarla karşılanacağı davacının sübjektif arzularına göre değil objektif esaslara uygun belirlenmeli, taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakarlığın denkleştirilmesi prensibi dikkatten kaçırılmamalıdır.
Mahkemece hükme esas alınan 11.05.2015 tarihli bilirkişi raporunda geçit güzergahı olarak tespit edilen 1. alternatif için, raporun 7. sayfasında zemin değeri ve inşaat maliyeti 2.617,00TL ve 3.3380,00TL olarak, raporun son sayfasında ise bu değerler 5.250,00TL ve 7.500,00TL olarak tespit edilmiştir. Mahkemece 7. sayfadaki değer esas alınarak 2.617,00TL"nin geçit bedeli olarak ödenmesi hüküm altına alınmıştır.
Geçit hakkının kurulması istemli bu davada fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereği hüküm altına alınacak geçit bedelinin karar tarihine en yakın rayiç bedele göre belirlenmesi gerekmekle, mahkemece bilirkişi raporundaki düşük bedele göre hüküm kurulmuş, bu husus herhangi bir gerekçeyle de açıklanmamıştır.
Açıklanan nedenlerle bilirkişi heyetinden ek rapor alınarak geçit hakkı tesis edilen yerin son rayiç değerinin belirlenmesi ve bu bedel depo ettirilerek hüküm kurulması gerekirken, bilirkişi raporunda tespit edilen düşük bedel üzerinden hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.