MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 2003-2007 yılları arasında 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak çalıştığının ve sigortalılık başlangıç tarihinin 2003 yılı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


K A R A R
Dava, davacının 2003-2007 yılları arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacı ..."un davalı ..."a ait işyerinde, 01/05/2005-30/06/2005, 01/11/2005-04/04/2006, 05/10/2006-31/03/2007 tarihleri arasında asgari ücret ile çalıştığının tespitine, fazlaya dair istemin reddine, karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.
Çalışma olusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
./..


Somut olayda, davacının 01/07/2005-31/10/2005, 05/04/2006-05/10/2006, 01/04/2007-31/05/2007 tarihleri arasında davalıya ait işyerinden bildrimlerinin yapıldığı, davalı işyerinde güneş enerjisi satışı ve tamiratı yapıldığı, işyerinin mahiyetine uygun şekilde davacının çalışmalarının yaz aylarında gerçekleştiği, dönem bordrolarında bildirimi yapılan tek kişinin davacı olduğu, dinlenen komşu işyeri tanık beyanlarından davacının davalı işyerinde çalıştığı sabit ise de bu çalışmaların kış aylarında da devam edip etmediği hususunda tanık beyanları arasında çelişkiler bulunduğu anlaşıldığından davacının çalışmasının kış aylarında da devam edip etmediği hususunda araştırma yapılmadan eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru olmamıştır.
Yapılacak iş, davalı işverenin muhasebe ve işyeri kayıtları üzerinde alanında uzman bir bilirkişi vasıtasıyla inceleme yaptırarak kış aylarında da güneş enerjisi satışı yapılıp yapılmadığını, güneş enerjisi montajı ve tamiratıyla ilgili işlere devam edilip edilmediğini belirlemek ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra davacının çalışmasının sürekli çalışma olduğu anlaşılırsa sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.