Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2. Davacı vekili, davacının 01/04/2010-01/05/2013 tarihleri arasında çalıştığını, ücretleri ödenmediği için iş sözleşmesinin bir ay önceden 01/04/2013 tarihinde ihbar edilmek suretiyle kendisinin feshettiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, yol ve yemek yardımı, hafta tatili ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı iş sözleşmesini ödenmeyen ücret alacakları ve ücretinin sigortaya düşük bildirilmesi nedeniyle haklı sebeple feshettiğini iddia etmiştir.
İşçi ücretlerinin tam ve zamanında ödenmemesi 4857 sayılı İş Kanunu 24.maddede haklı fesih sebepleri arasında sayılmıştır. Ödenmeyen ücretin az veya çok olmasının bir önemi yoktur. Ücretin tam olarak ödenmesi asıldır. İşveren işçinin ücretini eksik ödeyemeyeceği gibi 62.madde gereği yazılı muvafakat olmadıkça ücretten kesinti de yapamaz.
4857 sayılı Yasanın 24.maddeki fesih işçiye haklı nedenle derhal fesih hakkı tanımaktadır. Ancak davacı derhal fesih hakkını kullanmak yerine 01/04/2013 tarihinde işverene önel tanımak suretiyle 01/05/2013 tarihinde iş sözleşmesini feshedeceğini bildirmiştir. Davacı haklı ve derhal fesih nedeni bulunmasına rağmen istifa dilekçesinde iş sözleşmesini önelli olarak feshetme yoluna gitmiştir. Bilindiği üzere İş Kanunu 17.maddesine göre ihbar tazminatı ödemek istemeyen taraf öneli fesih yolunu kullanmaktadır. Bu süre içerisinde yeni iş arama izni gibi sürelerin verilmesi söz konusudur. Görüldüğü üzere davacının açık iradesi derhal fesih hakkını düzenleyen 24.maddeye dayalı değil 17.maddede düzenlenen önelli fesih yönündedir. Davacı fesihte haklı nedene dayanmadığından kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 28/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.