Konya Ceza Kararları - Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9400 Esas 2019/9269 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9400
Karar No: 2019/9269
Karar Tarihi: 11.12.2019

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9400 Esas 2019/9269 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın kararı olan bu yazıda, sanığın defter ve belge gizleme suçu nedeniyle mahkum edildiği belirtiliyor. Temyiz istemine katılan vekilinin vazgeçtiği belirtiliyor ve mahkeme, TCK'nin 58. maddesine göre tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi hususunun infaz aşamasında gözetilebileceğine karar veriyor. Ancak sanığın kasten işlediği suçlardan mahkum olması nedeniyle hak yoksunluğuna hükmedilmemesinin isabetsiz olduğu belirtiliyor ve bu nedenle Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararına göre infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtiliyor. Dosyada bulunan delillerin sanığın suçunun sübutu kabul edildiği ve cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı belirtiliyor. TCK'de yer alan 5237 sayılı kanunun 53. maddesi hakkında da bilgi verilerek, bu maddeye göre hak yoksunluğuna hükmedilmemesi isabetsizliği belirtiliyor. Kararda hiçbir HTML etiketi kullanılmadığı için bu bilgiler dışında başka bilgi bulunmamaktadır.

11. Ceza Dairesi 2017/9400 E. , 2019/9269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan vekili 18.07.2014 tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiğinden, sanığın temyiz nedenlerine ilişkin yapılan incelemede;
TCK"nin 58. maddesinin uygulanması sırasında tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi hususu, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.06.2013 tarihli 2013/134 Esas ve 2013/320 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, hükümlülüklerden en ağırının tekerrüre esas alınması sureti ile infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunduğundan bozma nedeni yapılmamış, kasten işlenmiş suçlardan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilemeyen 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür
Toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebeplerin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.