Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/3133 Esas 2019/5496 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3133
Karar No: 2019/5496

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/3133 Esas 2019/5496 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu gerekçesiyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sebebiyle mahkûm olmuştur. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında daha önce aynı suçtan dolayı verilmiş tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri bulunmadığı anlaşıldı. Bu sebeple, suçtan dolayı doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirden sonra yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek mahkumiyet kararı verildi. Temyiz itirazları reddedilen karar onanmıştır.
6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası, mahkûmiyet kararının verilmesinde uygulandığı belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2018/3133 E. , 2019/5496 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ... 49. Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.