Hırsızlık suçundan sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine ilişkin..... 4.) Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 14/12/2007 tarih ve 2005/453 Esas, 2007/957 Karar sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine Dairemizin 25/04/2013 gün ve 2010/30724 Esas, 2013/9078 Karar sayılı onama yolundaki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/12/2015 gün ve 2015/395773 sayılı yazısı ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine dosya 22/12/2015 tarihinde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince;

I-) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İtirazının kabulüne,

II-) Dairemizin 25/04/2013 gün, 2010/30724 esas ve 2013/9078 karar sayılı, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen Onama ilamının kaldırılmasına karar verilerek,
Hükmün temyiz süresinin ne zaman işlemeye başlayacağı ve yasa yoluna başvuru şekli kararda gösterilmediğinden, sanığın temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) 19/05/1986 doğumlu olup, suç tarihi olan 03/05/2004 günü 18 yaşını doldurmadığı anlaşılan sanık hakkında, 765 sayılı Yasanın 55/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-) Sanığın, gece vakti, suç arkadaşı ile birlikte yakınana ait kapıları kilitli otomobili, aracın kapı kilidini zorlayarak açıp, düz kontak yöntemiyle çalıştırarak çaldığı olayda, suça konu otomobilin kapıkilitlerinin orijinal olmadığı yolunda

herhangi bir iddiada bulunulmamış ve aksine delil elde edilememiş olması karşısında, suça konu otomobil ve benzerlerinin yapılış teknikleri itibarıyla orijinal kapı ve kilitlerinin sağlam ve muhkem oldukları yolunda dairemiz uygulamaları nazara alınarak, 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesi yerine 491/2. maddesi ile uygulama yapılması,
3-) 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanıklar yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, somut olayla ilgili 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522(pek fahiş) ve 55/3 ile hüküm tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 143 ve 31/3. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanarak, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 28/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.