Boşanma Kararları - Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/4154 Esas 2014/5697 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/4154
Karar No: 2014/5697
Karar Tarihi: 13.10.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/4154 Esas 2014/5697 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme kararı, bir eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacak davasında, taraflar arasındaki hukuki ilişkinin Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamına girmeyeceğini belirterek, yerel mahkemenin mahkeme sıfatının yanlış belirlendiği gerekçesiyle kararı bozmuştur. Kararın bozulmasının nedeni, eser sözleşmesinden doğan ilişkilerin 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması ile ilgili yasal engeller olmasıdır. Buna göre, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkileri bile Tüketici Mahkemelerinde değil, Asliye Hukuk Mahkemelerinde incelenmelidir. Kararın sonunda belirtilen kanun maddeleri, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesi ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 tarihli kararıdır.

15. Hukuk Dairesi 2014/4154 E. , 2014/5697 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Edremit 2. Asliye Hukuk Hakimliği (Tük.Mah.Sıf.)
Tarihi : 22.11.2012
Numarası : 2011/249-2012/650

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, yerel mahkemece ara kararıyla davaya Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, 4077 sayılı Yasa uygulanarak Tüketici Mahkemesi sıfatıyla bakılıp, esası hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 13.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.