MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 27/12/2016 tarih ve 2015/379-2016/452 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında aktedilen tarımsal kredi sözleşmesi uyarınca müvekkilinin davalıdan kredi kullandığını, davalının komisyon adı altında 16.000 TL, sigorta primi adı altında 1.209,06 TL olmak üzere tahsil ettiği 17.209,06 TL"nin hukuka aykırı olduğunu, sözleşmede bunların alınacağı belirtilmişse de miktarına ilişkin bir hükmün bulunmadığını ileri sürülerek tarımsal kredinin gerçek masrafının bilirkişi marifetiyle tespitini, peşin tahsil edilen 17.209,06 TL"den gerçek masrafın düşülmesiyle şimdilik 3.000 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, hayat sigortası yapılmasının zorunlu olduğunu, tacir olan müvekkilinin verdiği hizmete karşılık ücret isteyebileceğini, kredi sözleşmesinin 7. maddesinde de dava konusu komisyonun müvekkilince alınabileceğinin belirtildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında imzalanan sözleşmesinin 7.maddesinde bankanın komisyon alabileceği düzenlenmiş ise de komisyonun hangi oranda tahsil edileceğinin belirlenmediği, diğer bankaların benzer işlemlerdeki emsal uygulamaları, kredi sözleşmesi hükümleri karşılaştırıldığında davalı bankanın 800.000,00 TL üzerinden %1 oranında 8.400,00 TL komisyon tahsil edebileceği, bozmadan sonra ıslah yapılamayacağından davacı vekilinin ıslah talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 3.000,00 TL"nin dava tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, tarımsal kredi sözleşmesi kapsamında tahsil edilen komisyon bedelinin istirdatı istemine ilişkindir. Davacı taraf, tarımsal kredinin gerçek masrafının bilirkişi marifetiyle tespitini, peşin tahsil edilen 17.209,06 TL"den gerçek masrafın düşülmesiyle şimdilik 3.000 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir. 11/11/2016 tarihli dilekçeyle talebinin 8.400,00 TL"ye yükseltildiği, eksik harcın tamamlandığı, talebinin 8.400,00 TL olarak değerlendirilmesinin talep edildiği belirtilmiştir. Böylece, talebinin belirsiz alacak davası olarak açıldığı ifade edildiğine göre 11/11/2016 havale tarihli dilekçeyle talebinin belirlenerek harcın tamamlanması mümkün olup, verilen 11/11/2016 tarihli dilekçenin ıslah dilekçesi olarak kabul edilmeyeceği anlaşılmaktadır.
Dolayısıyla, mahkemece 11/11/2016 tarihli dilekçenin ıslah dilekçesi olduğu ve bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı gerekçesiyle davacı talebinin artırılan kısım yönünden reddine karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, aşağıda yazılı bakiye 150,93 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 05/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.