MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Evli olan tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, tartışmanın başlangıcına ilişkin anlatımların farklılık arz ettiği gözetildiğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmemesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2003/337 Esas, 2004/348 Karar sayılı ilamının 10.10.2007 tarihinde kesinleştiği ve 03.07.2010 tarihinde infaz edildiği, bu tarihinden itibaren 3 yıl geçtikten sonra 11.08.2015 tarihinde atılı suçun işlenmesi nedeniyle TCK"nin 58/2-b maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.